Krzysztof Habich – Ostatnich Gryzą Psy czyli o drodze do bogactwa

Krzysztof Habich – urodził się 1947 roku w rodzinie kupieckiej.
Już z piersi matki wyssał świadomość znaczenia sprawiedliwości społecznej, w imię której upaństwowiono dorobek rodziców. Służył on państwu do czasu, aż został zdewastowany i porzucony. Była to pierwsza lekcja makroekonomii.
Studiów nie skończył – przestraszył się nakazu pracy „na państwowym” oraz uzależnienia kariery od przynależności do partii, która swoją siłę czerpała z tego, co zabrała innym.
Na państwowej posadzie nie przepracował nawet dnia. Biznesem zajął się jeszcze na studiach. Jako pierwszy „prywaciarz” otrzymał, w socjalizmie, tytuł Menagera Roku. Kapitalizm uhonorował go tytułem Biznesmena Roku i wieloma innymi, najbardziej znaczącymi nagrodami.
Tygodnik „Wprost” sklasyfikował go w czołówce najbogatszych Polaków. Marzy, aby podobne miejsce w świecie zajęła Polska. Uważa, że jedyną przeszkodą jest świadomość społeczeństwa. Wierzy, że tą książką przyczyni się do jej zmiany. Do przekonania ludzi, że najkrótszą drogą do bogactwa jest wolność.

„W kraju, którego obywatele cieszą się wolnością, lepiej żyje całe społeczeństwo, nigdy natomiast nie będzie dobrobytu tam, gdzie rządy uzurpują sobie prawo do reglamentowania wolności. Ograniczają ją jednym obywatelom, aby dołożyć innym, najczęściej w imię sprawiedliwości społecznej. Trzymają obywateli na smyczy, a jeśli – mimo to – niektórym z nich uda się coś upolować, odbierają większą część łupu dla tych, którzy na tej smyczy polować nie chcą albo nie mogą. Tymczasem wolności nie mierzy się długością smyczy. Wolność i dobrobyt jest tylko tam, gdzie smyczy nie ma w ogóle. Nawet, jeśli niektórzy uznają za niesprawiedliwe to, że jedni obywatele do tego dobrobytu pobiegną szybciej, a inni wolniej. Równanie do najsłabszego jest zasadą szlachetną, ale tylko w harcerstwie. W gospodarce i w życiu tempo narzucają najsilniejsi, natomiast ostatnich gryzą psy.”   źródło opisu: z Książki – Opis – Wstęp Autora źródło okładki: Zdjęcie Autorskie