Leon Guz – Targowa 64. Dziennik 27 I 1943-11 IX 1944

Leon Guz miał 25 lat, gdy wybuchła II wojna światowa. Wiosną 1941 r. wyjechał nielegalnie z getta warszawskiego do Mińska Mazowieckiego. W sierpniu 1942 r., po likwidacji tamtejszego getta, znalazł się w mińskim obozie pracy. Od stycznia 1943 r. ukrywając się w Warszawie przy ul. Targowej 64 prowadził dziennik będący przejmującym zapisem okupacyjnej gehenny autora i jego najbliższych.
Dziennik jest nie tylko wstrząsającym oskarżeniem hitlerowskiej rzeczywistości w okupowanej Polsce. Jest także wymownym świadectwem różnorodności postaw i zachowań ludzkich, albowiem dzięki odwadze, poświęceniu i bezinteresowności innych udało się autorowi i jego rodzinie przeżyć czasy zagłady.