Maria Dzielska – Hypatia z Aleksandrii

Od wieków postać Hypatii z Aleksandrii – neoplatońskiej filozofki i matematyczki, naznaczoną dramatycznością jej śmierci, którą poniosła z rąk motłochu aleksandryjskiego w 415 roku po Chr., oplata literacka legenda.

Jako symbol cywilizacji, która bezpowrotnie przeminęła pod naporem chrześcijaństwa, jako poganka – męczennica, niewinna ofiara ostatniej walki o ocalenie doskonałego świata greckiej harmonii i głębi, nieskrępowanej myśli i naturalnego rozumu przed dogmatami nowej religii, zawsze piękna i młoda, funkcjonowała Hypatia od czasów Oświecenia, od Woltera i historyka E. Gibbona do współczesnego feminizmu.

Maria Dzielska ukazuje nam w swojej książce różne wersje tej legendy zbudowanej na ideologicznych tendencjach, modach i upodobaniach jej autorów, po to, by uwydatnić kontrast między obrazem ukształtowaniem przez legendę a historycznym pierwowzorem.

Książka ta, wydana po raz pierwszy w Krakowie w 1993, a USA w 1995 przez Harvard University Press, została przetłumaczona na 8 języków obcych i uznana za najlepszą książkę historyczną roku 1995 przez American History Book Club.

Spis treści

Wykaz skrótów
Wprowadzenie
Rozdział I. Hypatia w literackiej legendzie
Tradycja nowożytna
U źródeł tradycji literackiej

Rozdział II. Hypatia i jej krąg intelektualny
Uczniowie
Drogi poznania

Rozdział III. Życie i śmierć
Córka Teona w środowisku aleksandryjskim
Okoliczności śmierci

Wnioski końcowe

Przypisy

Bibliografia (od 1860)

Summary

Indeks nazwisk