Mikołaj Bierdiajew – Autobiografia filozoficzna

Ze wstępu tłumacza:
Autobiografia Bierdiajewa, uważana jest za jego najlepszą książkę, daje panoramę wydarzeń historycznych i życia intelektualnego Europy w ciągu pierwszej polowy XX wieku. Jest to opis wędrówki filozoficznej, a ściślej duchowej, przez co sama książka wpisuje się w nurt literatury typu wyznań. W porównaniu z innymi książkami tego typu Bierdiajew koncentruje się bardziej na opisie własnej drogi, której tło stanowią wydarzenia intelektualne ówczesnej Europy. Bierdiajew utrzymuje bowiem bardzo bliskie kontakty z wieloma najwybitniejszymi intelektualistami Europy. Książka jest napisana z ogromną pasją, właściwą filozofowi w całej jego twórczości, stąd jej lektura jest zajęciem pasjonującym.

SPIS TREŚCI:

Przedmowa

I ŹRÓDŁA I POCHODZENIE. JA I ŚRODOWISKO ŚWIATA. PIERWSZE FAKTORY. ŚWIAT ARYSTOKRACJI

II SAMOTNOŚĆ. TĘSKNOTA. WOLNOŚĆ. BUNT. WSPÓŁCZUCIE. WĄTPLIWOŚCI I WALKI DUCHA. ROZMYŚLANIA O EROSIE
Samotność
Tęsknota
Wolność
Bunt
Współczucie
Wątpliwości i walki ducha
Rozmyślania o Erosie

III PIERWSZE NAWRÓCENIE. POSZUKIWANIE SENSU ŻYCIA

IV ŚWIAT POZNANIA FILOZOFICZNEGO. ŹRÓDŁA FILOZOFICZNE

V ZWROT KU REWOLUCJI I SOCJALIZMOWI. MARKSIZM I IDEALIZM

VI ROSYJSKI RENESANS KULTUROWY POCZĄTKÓW XX WIEKU. SPOTKANIA Z LUDŹMI

VII POWRÓT DO CHRZEŚCIJAŃSTWA. DRAMAT RELIGIJNY. SPOTKANIA DUCHOWE

VIII ŚWIAT TWÓRCZOŚCI. SENS TWÓRCZOŚCI I PRZEŻYWANIE EKSTAZY TWÓRCZEJ

IX REWOLUCJA ROSYJSKA I ŚWIAT KOMUNISTYCZNY

X LATA WYGNANIA. ROSJA I ŚWIAT ZACHODNI

XI MOJA OSTATECZNA FILOZOFIA. WYZNANIE WIARY. ŚWIAT ESCHATOLOGII. CZAS I WIECZNOŚĆ

XII O POZNANIU SAMEGO SIEBIE I GRANICACH TEGO POZNANIA. KILKA MYŚLI O SOBIE

DODATKI
Ciężkie lata (1940-1946)
Rok 1947
Eugenia Rapp, Śmierć

Posłowie tłumacza
Indeks osobowy   źródło opisu: Wydawnictwo ANTYK – Marek Derewiecki, 2002 źródło okładki: http://www.derewiecki.pl/