Nina Andrycz – Patrzę i wspominam

„Jeśli ja, po rozstaniu z teatrem, nie umarłam, to tylko dlatego, że nadal chciałam się uczyć. Jak mam teraz żyć, nie tonąc we wspomnieniach, w tęsknotach za oklaskami czy w smutkach losowo pogłębiającej się samotności?… Jak stworzyć w myślach nieegocentryczne, a zatem lepsze, bo mądrzejsze, jutro? Którejś nocy przyśniło mi się, że Ktoś skrzydlaty potrafi to robić bezbłędnie.” – fragment książki.   źródło opisu: http://www.kiw.com.pl/470189/patrze-i-wspominam źródło okładki: http://www.kiw.com.pl/470189/patrze-i-wspominam