Peter Asmussen – Śmierć jest innym gatunkiem muzyki. Dramaty wybrane

Peter Asmussen zaliczany jest do grona autorów, którzy wpłynęli na
odrodzenie się duńskiej dramaturgii. Jest zdobywcą licznych nagród.
Autorem sztuk granych w Anglii, Szwecji, Niemczech, Francji, a obecnie
również Polsce.

Dramaturgia Petera Asmussena

„Dramaty Asmussena stanowią niepokojącą diagnozę ludzkiego stanu ducha,
wyjałowienia uczuciowego i poczucia niespełnienia. Odczuwalna jest w
nich atmosfera twórczości Augusta Strindberga i Henrika Ibsena, ale nie
interesują go uwarunkowania społeczne postaci, raczej ich przeżycia
wewnętrzne i uniwersalne dla każdego człowieka stany psychiczne.
Człowiek Asmussena z jego podwójnym morale, odczuwający wieczną,
niemożliwą do wypełnienia pustkę, nie może już nawet zwrócić się do
Boga. Nawet śmierć nie przybliża go do absolutu. Po przekroczeniu jej
granicy wchodzi w jakąś bliżej nieokreśloną przestrzeń. To metafizyka,
ale negatywna. Iluzję życia może przełamać wyłącznie iluzja umierania.
Nasze życie to nie jest jedno życie od narodzin do śmierci, ono składa
się z chwil, z różnych momentów – mówi autor w jednym z wywiadów. A
każda z tych chwil jest próbą odczarowania rzeczywistości.

Teatr Petera Asmussena to spotkanie twarzą w twarz z ludzką ułomnością,
z tym, co w człowieku tajemnicze, niewypowiedziane, ukryte. To teatr
bezlitosny w swej prostocie, z kliniczną precyzją badający zakamarki
ludzkiej duszy. Bardzo lubię w teatrze prostotę, bo pozwala skupić się
na słowach i uczuciach aktorów oraz na tym, co wyrażają ich ciała, i nie
rozpraszać uwagi rzeczami nieistotnymi. (Peter Asmussen w wywiadzie
Niewiele słów absolutnie niezbędnych; Gazeta Wyborcza – Katowice nr
246). Emocje, namiętności, uczucia grają u niego z pełną siłą. Wszystko
na wierzchu, choć ukryte pod płaszczem stosownych zdań i gestów.
Przejrzystość poszczególnych sekwencji robi wrażenie – to teatr, który
niczego nie udaje. Asmussen nie zostawia miejsca na sentymentalizm. I,
niczym rembrandtowski doktor Tulpa, tłumaczy widzowi szczegóły
anatomiczne jego duszy.”

z Posłowia Justyny Schabowskiej
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras