Raymond Maufrais – Zielone piekło

„Chcę odnaleźć trzy plemiona ludożerców, a także członków innych 51 dzikich plemion, których ślad zaginął ponad 60 lat temu”.
To zdanie, wypowiedziane przez Raymonda Maufraisa, drukowało wiele czasopism opisujących jego fascynującą i zarazem przerażającą przygodę. W wieku dziewiętnastu lat wyruszył w głąb brazylijskiej puszczy, biorąc udział w wyprawie, której celem było poznanie życia i obyczajów pierwotnych szczepów indiańskich z Mato Grosso. Trzy lata później samotnie podjął się niezwykle ryzykownego zadania. Chciał przedostać się przez dżunglę Gujany do masywu górskiego Tumuc-Humac. Ślad po nim zaginął. Nad brzegiem rzeki Tamouri znaleziono opuszczony biwak i dziennik Raymonda, który, wraz z przejmującą relacją autora z podróży do Mato Grosso, został wydany pod tytułem „Zielone piekło”.   źródło opisu: Nota Wydawcy źródło okładki: Wydawca