Roman Dyboski – Byron. Studjum

„Często słyszy się aforyzm, źe Dzieje Apostolskie są cudowniejsze od Ewangelji, i wszyscy wiemy, jak wiele w nim prawdy: podróże misjonarskie św. Pawła po całym świecie cywilizowanym i hellenistyczna kultura niektórych propagatorów „nieznanego bogaw zrobiły wielką międzynarodową religję z prowincjo­nalnej sekty żydowskiej, którą jako zarodek nie­śmiertelnych i ogromnych rzeczy pozostawił na ziemi Twórca chrześcijaństwa.
Analogiczne niemal nasuwa się spostrzeżenie, gdy zestawiamy fascynującą postać Byrona z tym ruchem wśród umysłów całego pokolenia we wszyst­kich krajach Europy, który nazywamy byronizmem. Olbrzymem i bożyszczem w literaturze zrobiły Byrona liczne, niejednokrotnie genjalne utwory byronistycz-nego natchnienia w tylu językach i formach, Obfitość i urok tych dzieł, różnorodność osobistości poetyckich, dla których czar Byrona stał się główną dźwignią twórczości, wszystko to składało swą daninę sławie samego protoplasty nowych romantycznych bogów poezji europejskiej….”
(Wstęp)   źródło opisu: Wydawnictwo Ateneum, 1927