Stanisław Bylina – Drogi – granice – most. Studia o przestrzeni publicznej i sakralnej w średniowieczu

Przedstawiam trzy niewielkie studia, z których pierwsze dwa dotyczą obiektów powstałych w wyniku ludzkich działań: wydeptywanych lub wyjeżdżanych dróg i dróżek oraz granic wytyczanych między sąsiadującymi ze sobą posiadłościami ziemskimi. Ale w równym stopniu, a w zamierzeniu autora przede wszystkim, studia te mówią o ludziach, którzy te obiekty tworzyli, z nich korzystali oraz ich istnienie w różny sposób odczuwali.

Spotykać będziemy chłopskich mieszkańców wsi, niedzielnych wędrowców kościelnych dróg, a w określonych, zresztą nie częstych, okolicznościach czynnych uczestników uroczystego rozgraniczania. Spotkamy także mieszkańców szlacheckich dworów, powołujących do istnienia, głównie dla swego użytku, „meszne drogi”. Oni też będą inicjatorami oraz – obok urzędników ziemskich – głównymi aktorami przeprowadzanych rozgraniczeń. Sporadycznie spotykać będziemy również przedstawicieli wiejskiego kleru, którego obowiązki mogły skłaniać do opuszczenia kościoła i plebanii, i udania się w zwykle nieodległą drogę.
Fragment wstępu

Spis treści

Kilka słów na wstępie
I. Niedzielne wiejskie drogi
II. Sippamus granicies alias kopcones, czyli o wytyczaniu granic lokalnych
III. Słowiański most
Bibliografia
Abstract
Indeks nazw geograficznych   źródło opisu: Instytut Historii PAN, 2012 źródło okładki: zdjęcie własne