Stanisław Ignacy Witkiewicz – Pisma krytyczne i publicystyczne

Tom obejmuje 38 tekstów. Są wśród nich szkice o twórczości m.in. futurystów, Jerzego Mieczysława Rytarda, Tadeusza Micińskiego, Antoniego Słonimskiego i Brunona Schulza (wnikliwe studium o Sklepach cynamonowych) oraz kilka artykułów poświęconych problemom krytyki, jej założeniom, funkcjom i kryteriom. Witkacy uparcie dowodził, że krytyk powinien mieć solidne przygotowanie filozoficzne i skrystalizowane poglądy estetyczne. Szczególne znaczenie przypisywał polemikom i zgodnie z wyznawaną zasadą, że autor powinien odpowiadać krytykom, wdawał się w dyskusje m.in. z Irzykowskim, Boyem, Słonimskim oraz Chwistkiem, któremu poświęcił obszerną rozprawę Leon Chwistek – Demon Intelektu. Z furią atakował „Wiadomości Literackie” za szerzenie kultury „dowcipiarstwa”, lekceważenie problematyki filozoficznej, schlebianie gustom „kurierkowej publiczności”. Kilkanaście tekstów z lat 1931–1936 dotyczy aktualnych problemów życia umysłowego, społecznego i artystycznego w Polsce. Trafnie wskazywał w nich zagrożenia, jakie niesie rozwój kultury masowej i starał się bronić tych wartości, których ocalenie mogło opóźnić nieuchronny – jego zdaniem – upadek sztuki. Wszystkie teksty zostały sprawdzone z pierwodrukami i rękopisami oraz opatrzone szczegółowymi przypisami i notami edytorskimi.   źródło opisu: PIW, 2015 źródło okładki: www.piw.pl/