Taras Szewczenko – Kapitanowa

– Gdzie jestem?
– U dobrych ludzi – powiedziała.
– Jakże się tu znalazłam?
– Podnieśliśmy cię na ulicy: widać spłoszone konie wyrzuciły cię z sanek. Czy ci czego trzeba? – spytała stawiając świecę na stole.
– Nie trzeba mi nic – odpowiedziałam i starucha wzięła ze sobą świecę i wyszła, zamknąwszy za sobą drzwi na haczyk.
Wciąż rozmyślałam, gdzie jestem i co ze mną chcą zrobić?

[fragment książki]