Władysław Broniewski – Publicystyka

Publikowana po raz pierwszy w jednym tomie różnorodna publicystyka Władysława Broniewskiego pokazuje poetę jako wnikliwego obserwatora życia kulturalnego i społecznego Drugiej Rzeczypospolitej oraz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, ale przede wszystkim jako człowieka stojącego na pierwszej linii wydarzeń.

Broniewski pisze nie tylko o literaturze, filmie i teatrze, ale komentuje także wydarzenia historyczne, analizuje dramatyczne zagubienie ideowe młodzieży akademickiej u progu niepodległości, omawia wątpliwości związane z sytuacją Polski na przełomie lat 30. XX wieku, z przerażeniem obserwuje niewygasłą pomimo doświadczeń II wojny światowej i Zagłady atmosferę antysemityzmu.

Władysław Broniewski – najwybitniejszy polski poeta proletariacki, tworzył w nurcie poezji rewolucyjnej, tłumaczył literaturę rosyjską i niemiecką. Walczył w Legionach Piłsudskiego i armii Andersa. W 1925 roku wraz z S. Standem i W. Wandurskim opublikował Trzy salwy, pierwszy polski manifest poetów proletariackich. Jego bodaj najsłynniejszym utworem jest napisany w kwietniu 1939 roku apel do narodu pt. Bagnet na broń. Nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazał się wybór tekstów prozatorskich i dramatycznych Stanęła naga…, pierwsze pełne wydanie Pamiętnika oraz zbiór listów Janiny i Władysława Broniewskich pt. Miłość jest nieprzyjemna. Listy ze wspólnego życia.   źródło opisu: http://www.krytykapolityczna.pl/broniewski_publicystyka źródło okładki: http://www.krytykapolityczna.pl/broniewski_publicystyka