Jacek Dukaj – Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych”

Mają po dwadzieścia kilka lat, wchodzą w życie (także literackie) w warunkach wolności słowa, ale i dewaluacji jego wagi. Jak sobie z tym radzą? Jak się określają wobec starszych pisarzy i ich dokonań? Jak zawłaszczają przestrzenie internetu? Jaki obraz Polski proponują pisarze określani przez media mianem „generacji Nic”? Czy stanowią zwartą formację, czy tylko zbiorowisko poszczególnych głosów? Chór czy Hade Park?
Tekstyla, czyli wszystko o naprawdę najłodszej literaturze polskiej.
3 w 1:
– antologia poezji i prozy,
– słownik pisarzy, czasopism, festiwali,
– wybór najważniejszych tekstów krytycznych.

Prawdziwy bank świeżej, młodej krwi. Kompletny katalog i przewodnik dla czytelników, wydawców, tłumaczy. A jednocześnie specyficzne, subiektywne „who is who” trzech autorów dla wszystkich, którzy uważają, że w literaturze polskiej od czasów „brulionu” nie dzieje się nic ciekawego. Najnowsze tendencje, spory i dyskusje. Generalna próba głosu najmłodszej krytyki literackiej. Teksty o narkotykach, dresach, bezrobociu, konsumpcji, donaldówkach, e-mailach, maltretowaniu dzieci i wojnie polsko – ruskiej pod flagą biało – czerwoną. To od nich – najmłodszych – zależy przyszłość literatury. Czy będzie to jeszcze literatura polska, czy już tylko „literatura w Polsce”?

Książkę zredagowali i opracowali: Piotr Marecki, Igor Stokfiszewski i Michał Witkowski.   źródło opisu: Krakowska Alternatywa i RABID, 2002 źródło okładki: zdjęcie autorskie